Ko može da vam garantuje da je ajvar ručno pravljen, da je leskovački, da je od leskovačke paprike? Ko može da vam garantuje da je beli luk domaći, da ima pun ukus i miris kao stare sorte? Ko može da vam garantuje da je med pravi, da nije mešavina šećernog sirupa i da je stvarno u većinskom procentu od polena lipe?

Oznaka geografskog porekla (OGP) će vam sve to garantovati. Ona predstavlja garanciju da znate gde je proizvod nastao, od čega je nastao, kako je nastao i ko ga je pravio. I zato je veoma važno da se usvoji zakon koji će urediti takozvane šeme kvaliteta poljoprivrednih i prehrambenih proizvoda, među koje spada i oznajka geografskog porekla. Zakonom se uređuje i pravna zaštita sertifikovanih proizvođača, postupak prijave i sankcije kršenja i neovalšćenog korišćenja oznake i štite se prava potrošača da donesu informisanu odluku prilikom kupovine.

Kako je OGP intelektualna svojina koja pripada grupi proizvođača koji poseduju sertifikat za korišćenje imena, neophodno je obezbediti pravnu zaštitu od nelojalne konkurencije, odnosno od onih pravnih i fizičkih lica koja ilegalno koriste zaštićeno ime proizvoda i ne poseduju sertifikat o korišćenju imena. Pored pružanja zaštite, na ovaj način se otklanja mogućnost dovođenja potrošača u zabludu kroz garanciju porekla, određenog kvaliteta i autentičnosti proizvoda. Sve ovo se postiže kroz regulisanje Zakona o šemama kvaliteta, odnosno oznakama geografskog porekla.

Donošenjem novog Zakona o šemama kvaliteta koji je prilagođen zakonodavstvu, ali i procedurama zaštite Evropske unije, ne samo da se stvara podloga za kreiranje nacionalnog logotipa, već se dobija i mogućnost korišćenja evropskog logotipa za proizvode sa oznakom geografskog porekla. To podrazumeva potencijal za izvoz na tržište EU, jer bi tako tradicionalni proizvodi iz Srbije imali istu oznaku kvaliteta kao što već imaju i originalna grčka feta, italijanski parmesan ili Paški sir.